Het huisvader worden lukt eigenlijk schokkend gemakkelijk. Ik schrik gewoon hoe erg ik begin te lijken op een nette huisvrouw. Nienke vond het al schokkend dat ik de haver in een potje had gedaan ipv steeds uit de zak te schenken. (jajaja huiselijk)
Noem het mentale afleiding, maar ik ben inderdaad wel echt aan het veranderen in een huismus. Afstoffen, stofzuigen, ramen zemen, deuren wassen (ja echt, was nodig!), kleding wassen, vaat wassen, kleding drogen, dweilen, het gevecht aangaan met een fikse slakkenplaag (lukt nog niet erg) enz enz. En dan heb ik het nog nieteens over het zorgen voor de kinderen met thuisonderwijs en al. Het hoort allemaal bij mijn takenpakket als verse huisvader, maar toch voelt het raar. Het is niet dat het allemaal perse vrouwelijk werk is, maar toch bekruipt me ergens het gevoel dat ik in een vrouw aan het veranderen ben terwijl ik mijn moeder moedeloos om advies vraag hoe ik toch dat toilet schoon moet krijgen en die tegels in de badkamer glad ipv ruw krijg.
En toch is het natuurlijk totale onzin. Het is vaak nog relatief zwaar werk, waarbij je handen vooral vaak nat worden in plaats van onder het smeer/vuil zitten. Toch heb ik eind vorige week bedacht dat ik natuurlijk ook bouw/opknapwerkzaamheden kan verrichten tussen het gepoets door. Dat heb ik meteen opgepakt door Flora’s bed om te klussen in een waar prinsessenbed, dankzij het (niet helemaal passende) bouwpakket wat ik van mijn lieve zus gekregen had. Milan heeft me nog even tussendoor goed geholpen met het vasthouden van de palen, dat vond ik wel erg leuk. Even een vader zoon klusmomentje.
Ohja! Over vader zoon dingen gesproken! Ik heb vorige week het meest geweldige vader-zoon gesprek ever gehad. Milan kwam net voor het slapen naar me toe, dat hij een geheimpje had. Het was eigenlijk een geheime vraag. Nienke was Flora naar bed aan het brengen, dus dit was het moment.
Zijn vraag was: “Papa ik ben zo verliefd op Lise, wat moet ik nu doen?”.
Nou, beter kan niet natuurlijk! We hebben het gehad over vlinders in de buik, de spanning van het elkaar weer zien en het grote onderwerp.. Verkering! Hij wilde er alles over weten, want ja, als je het aan iemand gaat vragen moet je wel weten wat het inhoudt. Aan het eind van het gesprek was hij er helemaal uit. Hij gaat Lise verkering vragen. Maar.. Hoe?
(En dan komt meteen het beeld van Stan van Southpark naar voren, die elke keer overgeeft als het meisje tegen hem praat)
Milan durft wel tegen haar te praten, maar verkering vragen durfde hij toch echt niet! Echt heerlijk, de spanning straalde hij al uit bij de gedachte eraan. Toen ik het idee opperde om het dan misschien via een brief te doen die hij dan persoonlijk aan haar geeft, viel er een last van zijn schouders. Ja, dat was wel een idee.
Al met al is het huisvaderschap dus geweldig en niets om je voor te schamen. Ik heb ooit een boek gekregen genaamd babymanagement voor mannen. In die sfeer pak ik ook het huishouden aan. Er is dus helemaal niets verwijfd aan het huisman zijn!
Al trek ik wel ergens de grens… Mijn moeder stelde me voor dat mijn vader en ik samen naar de huishoudbeurs zouden kunnen gaan (want hij moet het vak ook leren 😉 ). AMMENEVERNEVERNOOITNIET! 😉
